Proclivi currit oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Erit enim mecum, si tecum erit. Duo Reges: constructio interrete. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Quis Aristidem non mortuum diligit?

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Sed ego in hoc resisto; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Si longus, levis; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Sed haec omittamus;

Res enim concurrent contrariae.

Confecta res esset.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Bork

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Bork

Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere
dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere
non potes.

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos,
non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Ex quo intellegi debet homini id esse in bonis ultimum, secundum naturam vivere, quod ita interpretemur: vivere ex hominis natura undique perfecta et nihil requirente.

• Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
• Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.
• Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

1. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
2. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
3. Itaque ab his ordiamur.
4. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.
5. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;